Σιωπάς και καίγεσαι, μιλάς και αναπνέεις.

Η σιωπή, δεν βοήθησε ποτέ και κανέναν.
Γιατί να σιωπάς; 
Όχι, να φωνάζεις.
Να μιλάς. 

Και ενώ θα έπρεπε να μιλήσεις, εσύ ξεροκατάπινες και μόκο.
Και η φωνή έγινε οργή και η οργή σου πόνος.
Και ο τόνος ανέβηκε και η φωνή σου έκλεισε. 
Γιατί προσπάθησες να βρεις το δίκιο που έχανες, με φωνές.
Μη φωνάζεις, μη κάνεις φασαρία.. Δεν θα σε προσέξουν περισσότερο. 
Να μιλάς, με επιχειρήματα ή χωρίς. 
Να ακούσουν τη φωνή σου. 
Τόσο καιρό δεν μίλαγες.
Σε έφτασε κάπου αυτό; 
Με αποκαλούν αντιδραστική και ανάρχα. 
Ανάρχας στη ψυχή είμαι, γιατί δεν έμαθα να σωπαίνω. 
Μίλα για τα θέλω σου, για τα δικαιώματα σου, για εσένα. 
Μένοντας σιωπηλός δεν καταφέρνεις τίποτα. 
Να μυρίσει τα νύχια του ο άλλος να δει τι στον διάολο έχεις; 
Μίλα κι ας σε πουν πολυλογά. 
Από το να σε πουν άβουλο, χαζό και χέστη... ΜΙΛΑ!
Είπα περισσότερα από όσα έπρεπε, δεν μετάνιωσα όμως για κανένα. 
Θα είχα μετανιώσει ξέρεις, εάν το πίσω μέρος του μυαλού μου έκανε ησυχία. 
Και εμένα η ησυχία, με πνίγει.

Να κάνεις φασαρία, όχι βαβούρα.Μην προσπαθήσεις να τους επιβληθείς, γιατί τότε εκείνοι θα επιλέξουν τη σιωπή σου