Και ποιος είπε ότι τα δυνατά κορίτσια δεν κλαίνε;

Και ποιος είπε ότι τα δυνατά κορίτσια δεν κλαίνε; 
Ποιος είπε ότι οι τάχα μου σκληρές γυναίκες δεν πονάνε; 
Κάποιο αγοράκι θα την πλήγωσε.
Αγοράκι θα ήταν γιατί οι άντρες δεν πληγώνουν, ανοίγουν τα χέρια για να σε κρατήσουν μακρυά από φόβους και σου κλείνουν τα μάτια μην τρομάξεις.
Εκείνον τον άντρα δεν τον γνώρισε.
Συμβιβάστηκε σε περαστικά παιδιά και σε χαμένα καλοκαίρια.
Θα έπρεπε να χαμογελά, να περνάει όμορφα και να ζει..
 Μα εκείνη επέμεινε και προσπάθησε να αγαπηθεί όπως της άξιζε.
Άδικος κόπος.
Πέρασε το καλοκαίρι και τα μάτια της δεν σταμάτησαν.
Το χαμόγελο διαγράφηκε από το πρόσωπο της και οι σκιές δεν άργησαν να έρθουν. 
Τον αγάπησε ξέρεις και ήλπιζε στην επομένη καλή μέρα γιατί ίσως η σημερινή να μην ήταν η τυχερή της. 
Δεν έχασε την ελπίδα της, είδες; 
Για αυτό την είπες δυνατή, για αυτό είπες : ΑΥΤΉ ΔΕΝ ΠΑΘΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. 
Για μια γαμημένη ελπίδα ζούμε και προσπαθούμε. 
Άδραξε την ημέρα της και την όποια ευκαιρία να αποδείξει στον εαυτό της ότι ήδη της είχαν προσάψει οι άλλοι...
 Ότι είναι δυνατή. 
Και κατάφερε για λίγο να τους ξεγελάσει όλους. 
Όμως το βράδυ που γύρισε σπίτι της, σκεπάστηκε με το αγαπημένο της πάπλωμα και έκλαιγε. 
Μόνη, να μη τη δει κανείς και νομίζει πως έχασε την δύναμη της. 
Τελικά εκείνη ήταν δυνατότερη από όσο νόμιζαν οι άλλοι γιατί κατάφερε να τους κρυφτεί. 
Αυτή ίσως ήταν τελικά η σούπερ δύναμη της. 💫