Από εμένα μάτια μου...Καλό βόλι.

Σε είδα να τη κοιτάζεις.
Είδα τη στάση του σώματος σου, καθώς σε άγγιζε.
Τίποτα δεν θύμισε εσένα.
Που είναι τα μάτια που γυάλιζαν και τα νευρικά χτυπήματα στα πόδια σου;
Ταξίδεψε για λίγο στο παρελθόν και δες τον τρόπο που με κοίταζες, δες τα χέρια σου που έτρεμαν και το άβολο χαμόγελο σου.
Θυμήθηκες τώρα;
Σε ποιους τα πουλάς αυτά;
Για ποιόν έρωτα μιλάς;
Έρωτας και μαλακίες.
Έρωτας είναι αυτός ή απλά γεμίζεις τη μοναξιά σου με αναλώσιμους ανθρώπους;
Το κενό που σου άφησα, κενό έμεινε.
Όσο κι αν προσπαθήσεις να το γεμίσεις, από κάπου θα μπάζει.
Κάθε φορά που θα με συναντάς, το ίδιο θα συμβαίνει.
  Θα προσπαθείς να με ξεχάσεις μα μάταια, πάλι θα σε καταστρέφω.
Και εκείνη η καημένη, δεν γνωρίζει πως κοιτάς πραγματικά όταν ερωτεύεσαι.
Πιστεύει ότι και ο υπόλοιπος κόσμος, επειδή έβαλες μια φωτογραφία μαζί της και κάτι έγινε.
Αχ μωρέ, τη λυπάμαι κάτι ώρες.
Δεν ήξερε. Συμβιβάστηκε στα λόγια σου και την έπεισες βρε σατανά.
Όταν θα σε ξυπνήσει το πρωί για να σου πει ''καλημέρα'', μη ξεχάσεις να μου στείλεις μήνυμα.
Εκείνη θα μιλάει σε εσένα και εσύ σε εμένα.
Και αφού κατάφερα να σου κερδίσω το μυαλό, μάντεψε ποιος είναι ο χαμένος.
Εξάλλου όσα σου δίνει εκείνη, δεν είναι αρκετά.
Αυτή την επιλογή έκανες, με αυτή πορεύεσαι.
Από εμένα μάτια μου...Καλό βόλι.